Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΒΆΣΤΙΚΑΣ
Στην αρχαία ινδική γλώσσα, τα σανσκριτικά, ο αγκυλωτός σταυρός σημαίνει "ευημερία". Το σύμβολο έχει χρησιμοποιηθεί από Ινδουιστές, Βουδιστές και Ζαϊνιστές σε βάθος χιλιετιών και ευρέως θεωρείται ινδικό σύμβολο καθώς υπάρχει και στο ελληνικό "αλφάβητο" ως γράμμα, σύμβολο που έχει αφαιρεθεί.
Δυτικοί ταξιδιώτες κατά το παρελθόν, που πέρασαν από τις Ινδίες, εμπνεύστηκαν από αυτήν τη θετική χροιά και την αρχαία ιστορία του συμβόλου και ξεκίνησαν να το χρησιμοποιούν και στις χώρες προέλευσης τους. Έτσι, κατά τις αρχές του 20ου αιώνα, παρατηρείται μια εκτεταμένη επιμονή στην χρήση της σβάστικας ως συμβόλου καλής τύχης και ευημερίας.
“Σβαστικομάνια” του 20ου αιώνα:
Διάφορες Ετικέτες σε προϊόντα καθημερινής χρήσης όπως, κομπόστα φρούτων, μενταγιόν της Coca-Cola, σε τράπουλα εποχής. Όλα τα αντικείμενα προέρχονται από τις ΗΠΑ. Συλλογή Steven Heller, συγγραφέα του βιβλίου «The Swastika: Symbol Beyond Redemption?»
Ο αγκυλωτός σταυρός χρησιμοποιήθηκε και από την Coca-Cola. H Carlsberg τον χρησιμοποιούσε και αυτή στα μπουκάλια της. Οι πρόσκοποι τον υιοθέτησαν, ακόμη και το Girls' Club of America, είχε ονομάσει την νεανική περιοδική έκδοση που εξέδιδε “Σβάστικα”. Μάλιστα οι νεαρές αναγνώστριες συχνά λάμβαναν κονκάρδες με τον αγκυλωτό σταυρό, ως επιβράβευση, όταν πουλούσαν αντίτυπα της έκδοσης.
Τον αγκυλωτό στρατό τον χρησιμοποίησε και ο αμερικανικός στρατός κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (αρχική φωτογραφία). Παράλληλα, τα μαχητικά της RAF, έφεραν σβάστικες μέχρι και το 1939. Βεβαίως η χρήση της σβάστικας ως συμβόλου καλής τύχης έπαυσε σταδιακά τη δεκαετία του 1930, τη δεκαετία όπου οι Ναζί ανήλθαν στην εξουσία στη Γερμανία.
Η ναζιστική χρήση της σβάστικας έχει τις ρίζες της σε ένα έργο του 19ου αιώνα, μιας γερμανικής μελέτης των αρχαίων ινδικών κειμένων, όπου οι Γερμανοί μελετητές διαπίστωσαν ομοιότητες μεταξύ της γερμανικής και της σανσκριτικής γλώσσας. Οι διανοητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι Ινδοίκαι οι Γερμανοί είχαν κοινούς προγόνους και διατύπωσαν τη θεωρεία μια πολεμικής λευκής ανώτερης φυλής που την ονόμασαν Αρία φυλή.
Ένα αγόρι από την Ινδία με ξυρισμένο κεφάλι και ένα γιγάντιο βάζο σε βουδιστικό ναό της Ιαπωνίας.
Η ιδέα υιοθετήθηκε στην συνέχεια από εθνικιστικές ομάδες που οικειοποιήθηκαν την σβάστικα ως σύμβολο της "άριας" ταυτότητας, με στόχο να ενισχύσουν την αίσθηση της ""αρχαίας καταγωγής"" των Γερμανών.
Ο μαύρος “hakenkreuz” (στα γερμανικά αγκυλωτός σταυρός) εντός ενός λευκού κύκλου που περιβάλλεται από κόκκινο φόντο, το σύμβολο της ναζιστικής σημαίας έμελλε να γίνει το πιο μισητό σύμβολο του 20ου αιώνα, στενά συνυφασμένο με τις θηριωδίες που διέπραξε το Τρίτο Ράιχ και δικαιολογημένα...
“Για τους Εβραίους η σβάστικα είναι ένα σύμβολο φόβου, καταπίεσης, και εξόντωσης. Είναι ένα σύμβολο που ποτέ πια δεν θα μπορέσει να αλλάξει χαρακτήρα”.
Αυτή είναι η αντίληψη του 93χρονου επιζώντα από το Ολοκαύτωμα Freddie Knoller. “Αν κάποιος τοποθετήσει μια σβάστικα σε έναν τάφο ή μια συναγωγή, μας προκαλεί τρόμο. Σίγουρα δεν θα έπρεπε να επαναληφθεί.”
Η σβάστικα απαγορεύτηκε στην Γερμανία μετά το τέλος του Πολέμου και η Γερμανία προσπάθησε ανεπιτυχώς να εισηγηθεί μια πανευρωπαϊκή απαγόρευση το 2007. Είναι ειρωνικό πως η σβάστικα είναι πιο ευρωπαϊκή στην καταγωγή από ότι οι περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν.
Αρχαιολογικά ευρήματα τεκμηριώνουν πως η σβάστικα είναι ένα πολύ παλιό σύμβολο, αλλά αρχαία δείγματα προέρχονται από περιοχές πέρα από τα όρια της Ινδίας, στις περιοχές του Μεξικού και σε άλλα περιοχές της Βόρειας και Νότιας Αμερικής από Αυτόχθονες πληθυσμούς.
Ο αγκυλωτός σταυρός χρησιμοποιήθηκε και από την Coca-Cola. H Carlsberg τον χρησιμοποιούσε και αυτή στα μπουκάλια της. Οι πρόσκοποι τον υιοθέτησαν, ακόμη και το Girls' Club of America, είχε ονομάσει την νεανική περιοδική έκδοση που εξέδιδε “Σβάστικα”. Μάλιστα οι νεαρές αναγνώστριες συχνά λάμβαναν κονκάρδες με τον αγκυλωτό σταυρό, ως επιβράβευση, όταν πουλούσαν αντίτυπα της έκδοσης.
Τον αγκυλωτό στρατό τον χρησιμοποίησε και ο αμερικανικός στρατός κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (αρχική φωτογραφία). Παράλληλα, τα μαχητικά της RAF, έφεραν σβάστικες μέχρι και το 1939. Βεβαίως η χρήση της σβάστικας ως συμβόλου καλής τύχης έπαυσε σταδιακά τη δεκαετία του 1930, τη δεκαετία όπου οι Ναζί ανήλθαν στην εξουσία στη Γερμανία.
Η ναζιστική χρήση της σβάστικας έχει τις ρίζες της σε ένα έργο του 19ου αιώνα, μιας γερμανικής μελέτης των αρχαίων ινδικών κειμένων, όπου οι Γερμανοί μελετητές διαπίστωσαν ομοιότητες μεταξύ της γερμανικής και της σανσκριτικής γλώσσας. Οι διανοητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι Ινδοίκαι οι Γερμανοί είχαν κοινούς προγόνους και διατύπωσαν τη θεωρεία μια πολεμικής λευκής ανώτερης φυλής που την ονόμασαν Αρία φυλή.
Ένα αγόρι από την Ινδία με ξυρισμένο κεφάλι και ένα γιγάντιο βάζο σε βουδιστικό ναό της Ιαπωνίας.
Η ιδέα υιοθετήθηκε στην συνέχεια από εθνικιστικές ομάδες που οικειοποιήθηκαν την σβάστικα ως σύμβολο της "άριας" ταυτότητας, με στόχο να ενισχύσουν την αίσθηση της ""αρχαίας καταγωγής"" των Γερμανών.
Ο μαύρος “hakenkreuz” (στα γερμανικά αγκυλωτός σταυρός) εντός ενός λευκού κύκλου που περιβάλλεται από κόκκινο φόντο, το σύμβολο της ναζιστικής σημαίας έμελλε να γίνει το πιο μισητό σύμβολο του 20ου αιώνα, στενά συνυφασμένο με τις θηριωδίες που διέπραξε το Τρίτο Ράιχ και δικαιολογημένα...
“Για τους Εβραίους η σβάστικα είναι ένα σύμβολο φόβου, καταπίεσης, και εξόντωσης. Είναι ένα σύμβολο που ποτέ πια δεν θα μπορέσει να αλλάξει χαρακτήρα”.
Αυτή είναι η αντίληψη του 93χρονου επιζώντα από το Ολοκαύτωμα Freddie Knoller. “Αν κάποιος τοποθετήσει μια σβάστικα σε έναν τάφο ή μια συναγωγή, μας προκαλεί τρόμο. Σίγουρα δεν θα έπρεπε να επαναληφθεί.”
Η σβάστικα απαγορεύτηκε στην Γερμανία μετά το τέλος του Πολέμου και η Γερμανία προσπάθησε ανεπιτυχώς να εισηγηθεί μια πανευρωπαϊκή απαγόρευση το 2007. Είναι ειρωνικό πως η σβάστικα είναι πιο ευρωπαϊκή στην καταγωγή από ότι οι περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν.
Αρχαιολογικά ευρήματα τεκμηριώνουν πως η σβάστικα είναι ένα πολύ παλιό σύμβολο, αλλά αρχαία δείγματα προέρχονται από περιοχές πέρα από τα όρια της Ινδίας, στις περιοχές του Μεξικού και σε άλλα περιοχές της Βόρειας και Νότιας Αμερικής από Αυτόχθονες πληθυσμούς.
Η σβάστικα χρησιμοποιήθηκε από τους Αρχαίους Έλληνες, τους Κέλτες, τους Αγγλοσάξονες και τα αρχαιότερα δείγματα έχουν εντοπιστεί σε περιοχές της Ανατολικής Ευρώπης σε μια τεράστια περιοχή που εκτείνεται από τη Βαλτική έως τα Βαλκάνια.
Αν πραγματικά θέλει κάποιος να δει πόσο βαθιά ριζωμένο είναι το μοτίβο της σβάστικας στην Ευρώπη, (εκτός από τα δικά μας ελληνικά αρχαιολογικά μουσεία), μπορεί να επισκεφθεί και το Εθνικό Μουσείο Ιστορίας στην Ουκρανία, όπου υπάρχει μια εντυπωσιακή γκάμα εκθεμάτων.
Μεταξύ των πιο πολύτιμων θησαυρών του μουσείου είναι ένα μικρό αγαλματίδιο πουλιού από ελεφαντόδοντο. Κατασκευασμένο από χαυλιόδοντα μαμούθ, βρέθηκε το 1908 κοντά στα ρωσικά σύνορα και χρονολογείται στην Παλαιολιθική εποχή.
Στον κορμό του πουλιού είναι χαραγμένος ένας περίπλοκος μαίανδρος που αποτελείται από συνεχόμενες σβάστικες. Αυτό κατά τον αρθρογράφο είναι το παλαιότερο σχήμα σβάστικας παγκοσμίως και με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα υπολογίζεται ότι η ηλικία του είναι περίπου 15.000 ετών. Το πουλί βρέθηκε δίπλα σε μια σειρά αντικειμένων φαλλικού σχήματος και αυτός είναι ο λόγος που έχει διατυπωθεί η θεωρία ότι αυτή η πρώιμη σβάστικα ήταν σύμβολο γονιμότητας.
Το 1965, μια παλαιοντολόγος από την Ουκρανία ανακάλυψε πως το μοτίβο του μαιάνδρου-σβάστικα που φέρει το πουλί παρουσιάζει ομοιότητες με το φυσικό μοτίβο που παρουσιάζει η επιφάνεια του ελεφαντόδοντου.
Μεμονωμένες σβάστικες ξεκίνησαν να εμφανίζονται στην "νεολιθικό" πολιτισμό Βίντσα κατά μήκος της νοτιοανατολικής Ευρώπης 7.000 χρόνια πριν. Αλλά η "Εποχή του Χαλκού" ήταν το χρονικό ορόσημο όπου αυτό το σύμβολο επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στην συλλογή του Εθνικού Μουσείου του Κιέβου, υπάρχουν πήλινα αγγεία με μεμονωμένες σβάστικες που χρονολογούνται πριν από 4.000 χρόνια. Όταν οι Ναζί κατέλαβαν το Κίεβο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν τόσο πεπεισμένοι πως αυτά τα αγγεία ήταν δείγματα των δικών τους Αρίων προγόνων τους που τα πήγαν στη Γερμανία (τα επέστρεψαν μετά το τέλος του πολέμου).
Στην ελληνική συλλογή του μουσείου του Κιέβου, η σβάστικα είναι ορατή ως αρχιτεκτονικό κόσμημα και μέσω της αρχιτεκτονικής έχει καταλήξει να είναι γνωστή ως βασικό ελληνικό μοτίβο, που χρησιμοποιείται ευρέως σε υφασμάτινα σουβενίρ έως και σήμερα.
Φωτογραφία (αριστερά) Ελληνικά αρχιτεκτονικά κοσμήματα- σβάστικες από το μουσείο του Κιέβου. (δεξιά) Μοτίβο από το κτίριο της Ακαδημίας Μουσικής της Νέας Υόρκης.
Ο Ουκρανός αρθρογράφος του BBC επισημαίνει πως οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν επίσης μοτίβα σβάστικας για να διακοσμήσουν τα δοχεία και τα βάζα τους. Ένα κομμάτι της συλλογής του 7ου π.Χ. Αιώνα περίπου, παρουσιάζει μια σβάστικα με άκρα, σαν έλικες, που διακοσμούν την κοιλιά μιας κατσίκας.
Ίσως το πιο εκπληκτικό κατά την άποψη του αρθρογράφου έκθεμα είναι ένα εύθραυστο κομμάτι ύφασμα του 12 ου αιώνα που φυλάσσεται στο μουσείο του Κιέβου. Πιστεύεται πως είναι κομμάτι του φορέματος που άνηκε σε μια Σλάβα πριγκίπισσα, κεντημένο με χρυσή κλωστή με σταυρούς και σβάστικες που απέκρουαν το κακό.
Η σβάστικα κυριάρχησε ως δημοφιλές μοτίβο κεντημάτων στην Ανατολική Ευρώπη και τη Ρωσία μέχρι και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένας Ρώσος συγγραφέας, ο Πάβελ Κουτένκοφ, έχει εντοπίσει περισσότερα από 200 περίπου παραλλαγές σε ολόκληρη την περιοχή. Αλλά η ναζιστική σβάστικα, η hakenkreuz, παραμένει ένα έντονα φορτισμένο σύμβολο και πολύ λογικό με αυτό που κατάφεραν οι ΑσκεΝΑΖΙ βεβηλώνοντας το.
Στη Δυτική Ευρώπη, η χρήση των αυτοχθόνων αρχαίων αγκυλωτών σταυρών εξασθένησε πολύ προτού την σύγχρονη εποχή, αλλά παραδείγματα απαντώνται σε διάφορα μέρη, όπως είναι το Ίλκλυ Μουρ του Γιόρκσαϊρ, όπου βρίσκεται η περίφημη Swastika Stone της "Εποχής του Χαλκού".
Κάποιοι, πιστεύουν ότι η μακραίωνη ιστορία του μοτίβου της σβάστικας μπορεί να συμβάλει στην αναβίωση της θετικής χροιάς του συμβόλου στην Ευρώπη. Ο ιδιοκτήτης ενός περίοπτου εργαστηρίου τατουάζ της Κοπεγχάγης, υποστηρίζει ότι η σβάστικα είναι στοιχείο και της Σκανδιναβικής μυθολογίας και για αυτό επιλέγεται συχνά από πολλούς Σκανδιναβούς. Μάλιστα, έχουν ξεκινήσει μια πρωτοβουλία ευαισθητοποίησης γύρω από το μακραίωνο πολυπολιτισμικό παρελθόν του συμβόλου (που σίγουρα τις πραγματικές ρίζες του δεν γνωρίζουν), διοργανώνοντας το φεστιβάλ Learn to Love the Swastika Day, στις 13 Νοεμβρίου, όπου καλλιτέχνες τατουάζ από όλον τον κόσμο, χτυπάνε σχέδια με σβάστικες δωρεάν.
“Απλά θέλουμε οι άνθρωποι να γνωρίσουν ότι η σβάστικα προέρχεται από διάφορες νόρμες, καμία από τις οποίες δεν χρησιμοποιήθηκε για κάτι άδικο για κάτι κακό. Επίσης προσπαθούμε να δείξουμε στους φασίστες της άκρας δεξιάς ότι είναι λάθος να χρησιμοποιούν αυτό το σύμβολο. Εάν μπορούμε να εκπαιδεύσουμε το κοινό σχετικά με τις πραγματικές έννοιες της σβάστικας, ίσως μπορέσουμε να το πάρουμε πίσω από τους φασίστες και κάθε μορφής αντιανθρώπινης ιδεολογίας. "
Αλλά για εκείνους που, όπως Freddie Knoller, έχουν βιώσει τη φρίκη του φασισμού, η προοπτική του να μάθει κάποιος να αγαπά την σβάστικα δεν είναι τόσο εύκολο να το αποδεχτούν όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζοντας τη χρήση που της έκαναν όλοι αυτοί που τάσσονται απέναντι από το ανθρώπινο γένος.
“Για όσους πέρασαν από τη φρίκη του Ολοκαυτώματος, πάντα θα παραμένει η σβάστικα αυτό που βιώσαμε – το σύμβολο του απόλυτου κακού”, διαμηνύει.
“Δεν γνωρίζαμε πως το σύμβολο χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πριν. Αλλά νομίζω ότι είναι ενδιαφέρον οι άνθρωποι να μάθουν ότι η σβάστικα δεν ήταν εξαρχής σύμβολο του φασισμού”.
Το δίκαιο θα είναι αποκτώντας με κριτική σκέψη την γνώση με αποδεικτική διαδικασία πάντα και γνωρίζοντας την αλήθεια να βρει η ανθρωπότητα τις πραγματικές τις ρίζες της δημιουργίας της να βρει την δύναμη και την σύνδεση της με το περιβάλλον και έτσι να αρχίσει η επανευθυγράμμιση τις ανθρωπότητας βασισμένη σε αξίες και αρχές της ελλάνιας δημιουργίας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια